poniedziałek, 30 stycznia 2012

Nowości Serpenta

KAFEL




Przekrojowa płyta tej bardzo ciekawej grupy, prowadzonej przez Dariusza Krzywańskiego, z którym swoją karierę rozpoczynała Katarzyna Nosowska.
Część pierwsza (1982–1986) prezentuje nagrania z prapoczątków działalności. Zdecydowany ukłon w kierunku eksperymentów bliskim Throbbing Gristle. Nie jest to jednak muzyka agresywna, kąsająca, czy hałaśliwa. Artysta poszukujący, który zadbał o melodie, smaczki aranżacyjne i tradycyjną kompozycję. Mnogość pomysłów, jak na nagrania sprzed prawie 30 lat.
Płyta druga (1989–1992) to wyznaczony już szlak. Zimnofalowa atmosfera miesza się z ciężkim rytmem automatów perkusyjnych. Mocny bas współgra tu z ambientem, który oscyluje pomiędzy sekwencyjną elektroniką i industrialem. Liryczność i forma wypowiedzi w tekstach nadaje całości specyficznego charakteru.
To pozycja obowiązkowa dla każdego szanującego się miłośnika poszukującej muzyki, zaprawionej szczyptą najlepszych dokonań sceny gotyckiej przełomu lat 80/90.

Więcej info na stronie   http://www.requiem.serpent.pl/kafel


Np.WAT, MARCHLEVSKI, 27-29



Absolutny mus dla wszystkich fanów muzyki industrialnej.

Płyta prezentująca trzy grupy skupione wokół włocławskiego wydawnictwa WAT. Np.WAT – teatr muzyczny w duchu The Residents. Marchlevski – prekursorzy polskiego industrialu, z którego narodził się Kinsky. 27-29 – transowy postindustrial, którego bazą były rowki kończące płyty winylowe, ich zapętlenia i manipulacje. Wydawnictwo w formie 60 stronicowej książki.

Więcej info na stronie  http://www.requiem.serpent.pl/wat

sobota, 28 stycznia 2012

Stephans

STEPHANS to obok Ewy Braun, Happy Pills czy Krzycz jeden z pierwszych polskich przedstawicieli gitarowej alternatywy wychodzący poza ramy klasycznego punk-rocka, inspirujący się dokonaniami przedstawicieli zza wielkiej wody. STEPHANS to również pierwszy polski zespół którego dokonaniom zaczęto przypinać łatkę "emocore".


 ....Historia STEPHANS zaczyna się parę ładnych lat temu, jednak nie jest ona na tyle ciekawa by ją przybliżaś szczegółowo. Zespół zalożyli: Marek Lechki - gitara, Marcin Loks - gitara, wokal i Krystian Lobacz - perkusja. W pierwszym składzie nie było basisty, co być może wpłynęło na charakterystyczne brzmienie zespołu w początkach działalności. W tym składzie w 1993 r. STEPHANS nagrał na koncercie kasetę, która wydał własnym nakładem z wkładką odbitą na xero. Nosiła ona tytuł "Koncert" i rozeszła sie w ilości ok. 300 sztuk. Rok poźniej, wiosna 1994 r. ukazuje się druga demówka - "Raz Na Zawsze", której nakład był nieco mniejszy. W tym samym roku od zespołu odchodzi Marek, a jego miejsce zastępuje basista - Sebastian Szostak. W wakacje 1995 r zespół nagrywa pierwszy poważniejszy materiał, wydany przez wydawnictwo Kornicore pod tytułem "Kochanka Powieszonego".
Kaseta cieszy się sporą popularnością i rozchodzi się w nakładzie większym niż poprzednie wydawnictwa. Po ukazaniu się kasety z zespołu odchodzi perkusista Krystian, a wkrótce też basista - Sebastian. W sierpniu 1996 r. ustala sie nowy skład zespołu - obok Marcina są to: Jowita Palica na perkusji oraz Jarek Kowaluk na basie - oboje grający dotad w Arteriosclerosis Obliterans. Nowy materiał Stephans nagrywa na wakacjach 1997 r., nosi on tytuł "Minimal 7:20", jednak ukazuje się on dopiero rok później w bardzo ograniczonym nakładzie, rownież pod szyldem Kornicore. W chwili jego ukazania się w zespole nie ma już Jowity, a jej miejsce za bębnami od czerwca 1998 zajmuje Lukasz Wnuk. W tym czasie powstają utwory do najbardziej znanego wydawnictwa - "Semi", które nagrano we wrocławskim studio Tuba i które ukazało się na kasecie wytwórni Every Color. Zespół ożywia działalność koncertową - grając miedzy innymi z zespołami Krzycz, Ewa Braun, Starzy Singers, Spokoj, Kristen, Kill Your Television, Plum, Landmine Spring i innymi. .. W okolicach 2000 roku aktywność zespołu zostaje ograniczona do prób i tworzenia nowych utworów. Efektem tego jest anglojęzyczny materiał, który ukazuje sie w 2003 r. na kasecie pod tytulem "Slowly moving sound waves" nakładem Every Color Prod. Jeszcze przed ukazaniem się materiału – na początku 2002 roku zespół zawiesza działalność. 2/3 zespołu udzielało się w formacji Last Train Is The Slowest. ( every color wydaje ich plyte). W roku 2005 wznowiony na CD-R zostaje materiał „Minimal 7:20” a na poczatku 2006 „Semi”, potem także "Slowly...". W lutym 2006 roku Stephans gra na charytatywnym koncercie w Wołowie głównie utwory z czasów "Semi" Od tej pory co jakiś czas pojawiają się spotkania towarzysko - muzyczne, które byc może wkrótce nabiorą regularności..:). ..
Tekst pochodzi z facebooka grupy http://www.myspace.com/stephanswolowband


Kochanka Powieszonego (1995)


1. Kochanka powieszonego
2. Kiedyś
3. Ulice
4. Cisza
5. Sytuacja
6. Piasek
7. Podstawa istnienia
8. Gdzieś za Jerozolimą

KLIK

Minimal 7.20 (1998)


01. Słowa
02. Listopad 1997
03.Znikam
04. Między niebem a ziemią
05. Z deszczem
06. Bonanza
07. Czas miejskich buntowników
08. Twoje pociągi
09. Eden express
10. Białe autobusy
11. Żaden
12. Minimal

KLIK


Semi (2000)


1. Samotność
2. Constans
3. Światła, stare neony
4. Miejsce, które zna każdy
5. Semi-spontan
6. -13 C
7. I zawsze będę...
8. Telefonuj nocą
9. Pusto, niebezpiecznie spokojnie

KLIK

niedziela, 22 stycznia 2012

Cold War - Nagrania niepublikowane

Dzięki uprzejmości Piotra Zajdla ,lidera Cold War mogę się podzielić nagraniami archiwalnymi grupy, które jak do tej pory nigdzie nie były publikowane. Nagrania pochodzą z 1987 i 88 roku i były zarejestrowane w studio "Akademik" w Warszawie oraz w studio w Chorzowie. Ciekawostką jest to że w nagraniu "Kwiaty II" śpiewa Rafał "Kwasek" Kwaśniewski.
Jakość jest jaka jest.

Cold War - Nagrania archiwalne 1987-88


1. Krzyczałem w nocy
2. Oblężenie
3.Wojownik
4. Kwiaty I
5. Krew
6. Kwiaty II
7. O zmierzchu
8. Teatr
9. Słonko, zima

KLIK

P.s
Do paczki dodałem jeden bonus.
Dla wszystkich fanów Azylu P, miód-malina.

środa, 18 stycznia 2012

Brasil

Dostałem to od grupy z Brazylii , pewnie zaglądają na blog i postanowili podrzucić coś swojego .
Wrzucam jako ciekawostkę, bo jak z tak daleka przysłali to niewypada odmawiać.
Trzeba przesłuchać kilka razy a napewno się spodoba.
Jaki to rodzaj muzyki nie napiszę aby zachęcić do posłuchania.


Madame Rrose Sélavy - JASS vol.1






sobota, 14 stycznia 2012

De Press


Andrzej Dziubek urodził się w Jabłonce w 1953 r. Mając 10 lat został członkiem zespołu Małe Podhale, gdzie śpiewał i tańczył do 15-tego roku życia. Potem w liceum założył pierwszy własny zespół pod nazwą Lotony. Zespół grał znane przeboje /Skaldowie, Hendrix, Czerwone Gitary/, a występując na weselach dodatkowo jeszcze polki, walce itp. Jako ciekawostkę można dodać, że grupa występowała obowiązkowo w czarnych golfach.W 1970 r. Andrzej, z dwoma kolegami, uciekł do Austrii, żeby " kupić Levi Straussy i porządne struny".
Po dramatycznym przejściu przez pole minowe na granicy czechosłowacko - austryjackiej zobaczyli anioła, który powiedział "Raus" i znaleźli się w obozie przejściowym dla uchodźców. Gdy okazało się, po przesłuchaniach, że są prześladowanymi politycznie antykomunistami dostali zgodę na pobyt i pieniądze. W obozie, podczas pracy na cyrkularce, doszło do wypadku - Andrzejowi obcięło trzy palce lewej ręki i musiał się rozstać z gitarą /aż do epoki punk rocka/. Po czterech miesiącach pobytu w Austrii dostał wizę norweską.
Dla Andrzeja Norwegia była wtedy zupełnie nieznanym krajem, w którym, jak wspomina, doznał szoku na widok ryby w budyniu.Po przeprowadzce rozpoczął naukę w czteroletniej szkole rzemiosła artystycznego. Pod koniec szkoły założył pierwszą w Norwegii grupę punkową PULL OUT. W tym samym 1977 roku dostał się na Akademię Sztuk Pięknych w Oslo. Tam w 1980 r. założył DE PRESS.
Na świecie królowała nowa fala i było już jasne, że do grania na gitarze wystarczy mu tyle palców ile ma. Grając, zorganizowanym przez władze dla odciągnięcia młodzieży od manifestacji pierwszomajowej, grupa stałą się w ciągu jednej nocy gwiazdą.
Wydali pierwszy album Block To Block /1981/, którego producentem jest John Leckie współpracujący wówczas z najważniejszymi kapelami angielskiej nowej fali /XTC, MAGAZINE,.../. Na płycie obok kawałków śpiewanych po angielsku i rosyjsku były piosenki śpiewane góralską gwarą , muzycznie szokujące połączeniem punk rocka z podhalańskim folklorem. W tym też roku, po powstaniu "Solidarności", kiedy Polska na chwilę stała się wolna, DE PRESS został zaproszony do kraju. W budynku "Solidarności" w Gdańsku Andrzej Dziubek wręczył Lechowi Wałęsie pierwszą płytę DE PRESS. Zespół grał trasę koncertowa po Polsce, a zarejestrowany w Stoczni Gdańskiej koncert został wydany na płycie On The Other Side.
W 1982 roku kraj wrócił do dyktatury, co zainspirowało Dziubka do nagrania płyty Warszawa z nowo założonym zespołem HOLY TOY. Rownocześnie ukazał się drugi album studyjny DE PRESS pt. Product ale, faktycznie zespół przestał istnieć. Teraz liczył się tylko HOLY TOY. Działalność tej formacji obfitowała w niekonwencjonalne przedsięwzięcia . Wydanie Warszawy /na niej m.in. Wojtek i Marmur / było pretekstem do performance-u , którego kulminacyjnym momentem było spuszczenie przez dźwig fortepianu /C. K. Norwid - Fortepian Chopina/.
Wraz z wydaniem przez niezależną firmę UNITON Warszawy, ukazały się dwa maxisingle. Perfect Day /J.Leckie/ nie zrobił kariery głównie ze względu na mix. Natomiast drugi Lada-Nada został przyjęty przez krytyków entuzjastycznie. W tygodniku "Sound" dostał pięć "*" i był nominowany na singiel tygodnia. Cała płyta została również oceniona bardzo wysoko. W Londynie HOLY TOY okrzyknięto pionierami nowego brzmienia. Zespół został zaproszony na festiwal w Leeds, a następnie na tournee po Europie. Wydał kolejne albumy Panzer And Rabbits, znów bardzo dobrze przyjęty przez krytyków i Czemu Nie W Chórze - przyjęty chłodniej w Anglii a entuzjastycznie w Niemczech.
W 1985 r. HOLY TOY przyjechał na koncerty do Polski. Zespołowi zabroniono wyświetlania przewidzianych do projekcji w czasie koncertu filmów m.in. znalezionego na śmietniku o obozie koncentracyjnym w płn. Norwegii i filmów rosyjskich, w tym autorstwa Eisensteina.
W tym samym roku ukazała się następna płyta Pact Of Fact a zespół koncertował w Niemczech m.in. z Nickiem Cavem i SWANS.


Od 1987 r. zespół prawie nie egzystował. Wydał składankę Yes & No, która była soundtrackiem do filmu "X" a w 1989 r. płytę Kupię Między dystansową Rakietę Do Celów Artystycznych. W roku '89 doszło jeszcze do sesji nagraniowej w Warszawie w studio "CCS" z udziałem polskich muzyków m.in. T Stańki i A.Nowickiego. Utwory z tej sesji zostały opublikowane dopiero w 1994 roku na płycie Dokument.
W 1990 r. Andrzej reaktywował DE PRESS . Powstała płyta Bolszoj Trio. Niektóre utwory z tej płyty weszły do pierwszego polskiego albumu DE PRESS pt.3 Potocki. Jego wydaniu towarzyszyła trasa po Polsce.
W następnym roku dochodzi do sesji nagraniowej z przypadkowo spotkanymi muzykami z Rosji. Pod szyldem DE PRESS zostaje wydana płyta Vodka Party z tradycyjnymi, ludowymi utworami rosyjskimi.
Przez cały czas działalności muzycznej Andrzej Dziubek zajmował się innymi sztukami - malarstwem, performance'em, rzeźbą. W 1992 r. otworzył w Oslo własną, awangardową galerię, gdzie promował artystów, często z Polski, którzy nie mieścili się w galeriach konwencjonalnych.
W kwietniu 1994 r. z myślą o ojczyźnie skończył album Groj Skrzypko Groj. Ta płyta została wydana we wrześniu 1994 roku i cieszyła się ogromnym powodzeniem ,a utwór Cyrwone Gorole stał się kolejnym wielkim hitem zespołu. Renesans popularności skłania Andrzeja do kontynuowania działalności. W 1995 roku De Presswystępował m.in. na festiwalu opolskim, w talk show Wojtka Pszoniaka a także grał kilka dużych koncertów. Druga połowa 1995 roku poświęcona była przygotowywaniu kolejnej płyty. Doszło do zarejestrowania materiału w krakowskim studiu Grelcom jednak efekt końcowy nie zadowolił Dziubka i podjęta została decyzja o ponownym wejściu do studia. Tym razem wybrane zostało studio SIGMA w Bergen gdzie swoje nagrania rejestrowała czołówka zespołow norweskich. W styczniu '96 został ostatecznie nagrany materiał na płytę Potargano Chałpa. Wydana jesienią 1996 roku płyta spotkała się z uznaniem krytyki i publiczności a tytułowy utwór stał się kolejnym wielkim hitem zespołu. W listopadzie '96 miała miejsce ostatnia jak do tej pory duża trasa koncertowa po Polsce.
Przez następne dwa lata było o zespole cicho. Dziubek rozstał się z muzykami z którymi współpracował od 1995 r. i postanowił zrobić sobie przerwę . Dopiero w 1998 roku została wydana następna płyta - Dwie tęsknoty. Ta płyta to kompilacja największych przebojów zespołu, nagrań znanych tylko z wydań norweskich oraz sporej liczby niepublikowanych piosenek. W 1999 roku Dziubek postanawił wznowić działalność. Pojawili się nowi muzycy, nowe utwory.
Tekst pochodzi ze strony http://www.de-press.pl/ i tam też można znaleźć więcej informacji

 

 Block to Block (1981)






 
Product (1982)







On the Other Side (1983)







niedziela, 8 stycznia 2012

Ludzie listy piszą cz. 26

Kolejny mail od Tomka Unrata ,perkusisty takich grup jak: Call System, Oczi Cziorne, No Limits, Blenders. W załączeniu podesłał video swojej nowej grupy którą założył wspólnie z kolegami w Nowym Yorku. Kawałek jest tak świetny że nie pozostało mi nic , tylko go tu zaprezentować.
Pozdrawiam grupę i życzę samych sukcesów w Nowym Roku.

Cześć Piotrze!
Wszystkiego najlepszego w Nowym Rocku!!!!!
Wraz z życzeniami dołączam linka do naszego video.
Singiel promuje nasz nowy zespół "Johnny In Wonderland".

Janusz Sokołowski - guitar,vocal
Tomasz Unrat - drumms
Krzysztof Bucko - bas, keybords


Johnny In Wonderland - Freedom

sobota, 7 stycznia 2012

Electric Evil

Nebb Blagism - Elecrtic Evil (1995)




środa, 4 stycznia 2012

Holy Toy - c.d

Dummy Cruise Missile Wanted for Artistic Purposes  (1989)



1. Ciupazecka
2. Mickey Mouse
3. Pollution
4.Mr. Doktrin
5. Corrupt Block
6. Syberie
7. Watra
8. Pop up
9. Girls and Boys
10. 7 Days
11. Marionetki
12. Why Not in a Choir?

KLIK