Klaatu

Powstali w Łodzi w 1988 roku. Grupę tworzyli: Adam Dziadek (g), Rafał Mirowski (dr), Przemysław Sztangierski (g) i Witold Zapędowski (bg). Po kilku latach wspólnego grania wystąpili na festiwalu jarocin'91 gdzie zainteresowali się nimi przedstawiciele firmy Arston. Zaowocowała to sesją nagraniową w Modern Sound Studio w grudniu tego samego roku. Płyta zatytuowana "Strange" ukazała się na rynku w listopadzie 1992 roku. Jak to zwykle bywało , rodzimi dziennikarze muzyczni lubili porównywać naszych wykonawców do zachodnich. Nie ominęło to i Klaatu. Porównywano ich do różnych amerykańskich grup i z czasem przylgnęło do nich określenie polskie EXTREME, czym wcale się nie przejąli ponieważ sami uważali że grają amerykański folklor zaszczepiony na nasz grunt. Debiutancka płyta została dobrze przyjęta przez słuchaczy i zbierała pochlebne recenzje w prasie. Pełni dobrej myśli przystąpili do nagrywania kolejnego materiału, a w planach mieli wydanie kasety z akustycznymi wersjami swoich starych utworów a także Beatlesów, Stonsów i Doorsów. Niestety nic z planów nie wyszło. Gdy materiał na drugą płytę był właściwie gotowy -zbankrutowała firma Arston, która ich wydawała. Nie było pieniędzy na skończenie i wykupienie nagrań. Tak zakończyła się ich krótka kariera. Powrócili w 2003 pod nazwą Klatu (z Kubą Wojewódzkim na perkusji) wydając materiał pod tytułem "Cisza", który przeszedł niezauważony.


Strange (1992)


01. Bad Feeling
02. Come On
03. Be My Girlfriend
04. Do You Feel This
05. America
06. One Chance
07. I Can't Stand Your Jail
08. Lazy Girl
09. Cover Woman
10. Nice Boys
11. Strange
12. Crazy Rock'n'Roll

KLIK

Mancu

Prawdopodobnie historia tej wrocławskiej grupy sięga 1989 roku. Regularną działalność zaczęli jednak w 1991 roku. Poczatkowo w jej skład wchodzili Radosław Łuka- gitara basowa, klawisze, programowanie perkusji; Krzysztof Łebski- wokal; Jan Kidawa- gitary. Zespół w czasie koncertów po swojemu uprawiał ekologiczną propagandę (m.in. rozrzucając kwiaty), brał udział w festiwalu jarocińskim i orkiestrze Owsiaka. W wywiadach nie ukrywali że inspiracją dla nich jest grupa U2 ; nie tylko jej muzyka ale również działalność pozasceniczna. Debiutancki album "Wyprawy" ukazał‚ się w 1992 r i zawierał bardzo efektowny poprockowo-nowofalowy repertuar. Wyrafinowane aranżacje, umiejętność tworzenia klimatów, bezdyskusyjny profesjonalizm muzyków to atuty tego wydawnictwa. Po wydaniu tej płyty do grupy dołączyli Zbigniew Ziemka- klawisze i Kuba Rutkowski- perkusja. Rok później dziennikarze Radia France Internationale uczynili "Wyprawy" płytą… tygodnia. To pierwsza płyta wyróżniona w ten sposób i nagrana przez muzyków z naszej części Europy. Dzięki temu wydarzeniu poznali Marcusa Bella, lidera brytyjskiej grupy Opposition, który stał się producentem myzycznym drugiej płyty Mancu zatytułowanej "Twój wstyd" a nagranej w Paryżu. Była to właściwie kontynuacja drogi obaranej na pierwszej płycie. Jednak ta dojrzała ,ciekawa muzyka z wysmakowanym brzmieniem nie do końca łatwa w odbiorze,nie znalazła u nas zbyt wielu wielbicieli. Brak spodziewanych sukcesów spowodował że, po roku 1994 zespół zawiesił działalność. Póniej Luka i Rutkowski pojawili sie w skladie grupy Rotary.

Wyprawy (1992)

KLIK

Twój wstyd (1994)

KLIK

Kama-X

Grupa powstała w 1988 roku w Warszawie. Skład grupy to: Piotr Nagiel - śpiew, Krzysztof "Vesly" Dobrut - gitary, śpiew, Mirosław Grabowski - gitary, śpiew, Jacek "Loki" Kowalczyk - bębny, Zbigniew Malicki - bas. Muzycy grywali ze sobą sporadycznie od końca lat siedemdziesiątych traktując muzykę jako przyjemność a nie sposób na zarabianie pieniędzy. Jedyna płyta jaką nagrali zawiera dużo melodyjnego rocka, którego się dobrze słucha ale zapomina zaraz po tym jak kończy się ostatni utwór. Krótko mówiąc album niczym specjalnym się nie wyróżnia, choć został poprawnie nagrany i wyprodukowany a muzycy biegle posługują się instrumentami. Słychać że nie jest zrobiony na siłę ale brak pasji sprawił że nie stał się przebojowy.


Na Drzewie (1992)


1. Pijany anioł
2. Obce miasto
3. Na drzewie
4. Szalone party
5. Płacz
6. Dom drewniany
7. Mam czas
8. Telefon
9. To niemożliwe
10. Znowu sam
11. Zrób coś
12. 7/8
13. Zły

KLIK

La Men

Zespół powstał w 1985 roku w Krakowie i działał przy klubie studenckim AGH "Gwarek". Początkowo grupę tworzyli : Zbigniew Liśkiewicz (git, voc.), Piotr Żaczek (bass), Tadeusz Leśniak (inst. klawiszowe) i Tomasz Szulakowski (dr), później skład ulegał zmianie. Z dużym powodzeniem grywał na wszystkich ważniejszych festiwalach w Polsce, zdobywając uznanie zwłaszcza tej bardziej wyrobionej muzycznie części publiczności. Rock inteligentny, taka etykieta do nich przylgnęła i tak byli przedstawiani na plakatach reklamujących ich koncerty. Było to całkowicie uzasadnione zważywszy na rodzaj muzyki jaką tworzyli. Grupa czerpała z najwartościowszych dokonań rocka progresywnego. Po przesluchaniu tych nagrań , skojarzenia z King Crimson nasuwają się same.
Nie zdobyli ogólnopolskiego rozgłosu i właściwie szerzej znani byli tylko dla nielicznych słuchaczy poza Krakowem. Pod koniec lat 80-tych mieli kilka sesji w krakowskich studiach nagraniowych z których pochodzą utwory prezentowane poniżej . Nie wiem dokładnie czy wydali coś więcej bo trudno o nich cokolwiek znaleźć . W necie jest tylko infornacja o planach wydania płyty w zeszłym roku ale nie mam pojęcia czy doszło to do skutku. Można też obejrzeć teledysk promujący ten album. Jest to już nieco inna muzyka ale całkiem niezła. Jeśli ktoś wie więcej o La Men ,proszę o uzupełnienie.


La Men (utwory z lat 87/88)

1. Niebieski wiatr
2. Tysiące lat
3. W kręgu zła
4. Sny jak miraże
5. Frippołek
6. Oczy, które nie śpią
7. Zmiany
8. Setny most
9. Piosenka o Tomaszu
10. Paragraf 22 (bombarchier)
11. Misja (nieznane)
12. To tylko clown
13. Pokaż się choć na chwilę

Zbigniew Liśkiewicz - guitars
Paweł Chrząszcz - vocals, guitars
Roman Ślazyk - bass
Maciej Aleksandrowicz - keyboards
Jacek Fabrowicz - percussion
Tomasz Szulakowski - percussion (12, 13)

Utwory 1-11 - 1987, Studio Teatru Bagatela w Krakowie
Bonusy 12-13 - 1988, Teatr STU w Krakowie

KLIK


"The Pleasure"(1990)



1- The Pleasure part1
2- Machine Man
3- The Mirror
4- The Rebell
5- Birth
6- It's All Right
7- The Flat Trap
8- Jungle Revolution
9- Sleepy Stones
10- The Pleasure part2

Skład
Zbyszek Liśkiewicz -gitary, voc
Romek Ślazyk - bass
Tomek Szulakowski - drums
Maciek Aleksandrowicz - keyboards
Jarek Miszczyk - keyboards
Ilona Kłosowska - voc
Kasia - voc

KLIK

Wilki

Przyznam się szczerze że Wilki nie należą i nigdy nie należały do moich ulubionych wykonawów. Chyba dlatego, że byli zbyt popowi jak grupę rockową (a może zbyt rockowi jak na popową) i nigdy właściwie tak do końca ta muzyka nie trafiała do mnie. Z tekstami również nie bardzo się identyfikowałem. Owszem podobały mi się niektóre kompozycje, ale cała to mistyczna otoczka wokół nich , stada nastoletnich panienek dla których Gawliński stał się z dnia na dzień idolem, po prostu mnie śmieszyła. Nie da się ukryć że w większości żeńska część publiczności spowodowała to że grupa stała się tak popularna. Oczywiście nie można odmówić Gawlińskiemu talentu, pozatym nie był w tym biznesie nowicjuszem. Próbował z Madame , Operą, Made in Poland, Hołdysem i Jackowskim, i w końcu Wilki wyniosły go na "top".

O grupie zaczęło być głośno w warszawskim światku rockowym na początku 1991 roku. Po licznych perturbacjach związanych ze zmianami składu zespół wszedł do studia, by pracować nad debiutancką płytą w składzie: Robert Gawliński, Michał Rollinger (klawisze), Adam Żwirski (bas) i Darek Nowak (perkusja). Jednak los chciał inaczej... Na początku nagrań śmierć zabrała Adama Żwirskiego. To właśnie jemu dedykowany jest utwór "Son Of The Blue Sky", który stał się pierwszym i jednym z najbardziej znanych przebojów Wilków. W październiku i listopadzie, w studiu Izabelin nagrywają debiutancki album zatytułowany "Wilki", w doborowym składzie: Marek Surzyn (perkusja), Krzysztof Ścierański (bas), Maciek Gładysz (gitary), Mikis Cupas (ex - Cytadela) (gitary), Michał Rollinger (klawisze), Ania Orthodox (wokale), Mariusz Mielcarek (saxofon), Kostek Joriadis (klawisze). W grudniu dali dwa krótkie koncerty w Stodole. Debiutancki krążek trafił do sprzedaży w 1992 roku i od razu przyniósł grupie sławę i wielki sukces. Sprzedali 200 tysięcy egzemplarzy pierwszej płyty. To był prawdziwy debiut! Praktycznie każdy utwór z tego LP stał się przebojem, wystarczy wymienić wspomnianego wcześniej "Son Of The Blue Sky", czy też "Aborygen", "Erol", "Eli Lama Sabachtani".


Płyta otrzymała mnóstwo nagród i wyróżnień, a sale koncertowe podczas ogólnopolskiej trasy promującej album zapełniły się do ostatniego miejsca. Po nagraniu "Wilków" do grupy dołączyli nowi muzycy: wcześniej grający w zespole Kolaboranci - Marek "Bruno" Chrzanowski (bas), Marcin Szyszko (perkusja) oraz Andrzej Smolik (klawisze). Wiosną 1993 roku muzycy Wilków wrócili do studia. Powstała wtedy druga płyta, zatytułowana "Przedmieścia", która ugruntowała pozycję Wilków na polskim rynku. Po raz drugi większość piosenek z płyty długo utrzymuje się na listach przebojów: "Nie Zabiję Nocy" , "Ballada Emanuel", "Cień w Dolinie Mgieł" (pierwotnie nazwany "Armie"), "Moja Baby" i "N'Avoie". Po spektakularnym, komercyjnym sukcesie obu krążków zespół Wilki zaskoczył fanów, nagrywając album "Acoustic Rockus", czyli rejestrację akustycznego koncertu, który odbył w Warszawie 8 września 1994 roku, w klubie Akwarium. Po wydaniu tej płyty cichnie rozgłos wokół Wilków. Muzycy zespołu zajmują się własnymi projektami.
Po sześciu latach spotykają się ponownie. Wzruszają w trasy koncertowe, pojawiają się nowe płyty, nowe przeboje, nowe grono fanów. I tak to trwa do dzisiaj.


Wilki (1992)



KLIK


Przedmieścia (1993)


KLIK


Acusticus Rockus (1994)

1. A moje bóstwa płaczą
2. Sen o Warszawie
3. Son of the Blue Sky
4. Folkowy
5. Eroll
6. Aborygen
7. Nie zabiję nocy
8. Crazy Summer
9. Rachela
10. Śpij mój śnie
11. Cień w dolinie mgieł
12. Idziemy my
13. Moja "Baby"
14. Beniamin

KLIK

Ludzie listy piszą cz.13

Jan K. napisał:

Tak w ramach tego, że dość często wchodzę na pańskiego bloga i sporo fajnych rzeczy na nim znajduję - postanowiłem nie być jeno tym przysłowiowym odkurzaczem i również się jakoś przyczynić do powiększania kolekcji. Wpadło mi mianowicie w ręce nagranie z koncertu grupy Opera, z Gawlińskim na wokalu. Koncert odbył się na terenie Stoczni Gdańskiej w roku 1989. Niestety nagranie obejmuje tylko połowę koncertu, gdyż nagrywający zapomniał zmienić strony na kasecie.

:(

Ale jest czego posłuchać, zwłaszcza że są to piosenki, które nie znalazły się na albumie 1987-1988.



Opera - Live (Stocznia Gdańska 1989)


1. Intro
2. Rewolucja
3. Bądź moim snem
4. Komu moja twarz
5. Ocali cię arka+ Wracam (Ciesielski na wokalu)


KLIK

Poziom 600

Ponieważ ktoś dzisiaj wspomniał o tej grupie a tak się składa że mam ich płytę, więc postanowiłem ją tu wrzucić. Nie wiem o nich zbyt wiele a i na ich stronie http://www.poziom600.gornicy.net/ niewiele jest informacji , więc nie będę się tu wymądrzał. Może ktoś wie więcej i będzie w stanie to uzupełnić. Powstali w Wodzisławiu Sląskim na początku lat 80-tych. Byli gwiazdą jednego sezonu i chyba tylko na śląsku. Pamiętam doskonale ich przebój "Czarny Rynek", a to dlatego że nieraz na katowickim czarnym rynku bywałem. Czasami coś kupić a głównie żeby pooglądać zachodnie płyty, których był tam ogromny wybór, niestety w cenach wtedy dla mnie nieosiągalnych. O ile dobrze pamiętam nazwa grupy wzięła się stąd , że jej członkowie pracowali w jednej ze śląskich kopalni, właśnie na poziomie 600.
Zespół trzykrotnie brał udział w Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie. Jest laureatem XX Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki OPOLE ‘83. Dał setki koncertów w kraju i w Europie Zachodniej. Łączy w sobie młodzieńczy wdzięk, rzetelny warsztat muzyczny i doświadczenie. Repertuar stanowią głównie własne piosenki; od lirycznych ballad, bluesa, reggae do rock’n’rolla.

Wypuścili podobno dwa wydawnictwa . Przed płytą "Czarny Rynek" była kaseta "Światła Aut" której nigdy nie słyszałem. Jeśli ktoś ją posiada i może zgrać , to proszę się nie wstydzić, będzie to cenne uzupełnienie posta.


Czarny Rynek

1. Czarny rynek
2. Zatańcz ze mną jeszcze
3. Jo i Ty
4. Nie mów nigdy że już koniec
5. Piroman
6. Słabych nie kocha świat
7. Piekło
8. Nadziejo wróć

KLIK

Londyn

W Lidzbarku Warmińskim około 1988 roku powstał zespół Londyn (nie ma nic wspólnego z zespołem istniejącym obecnie). Założycielem był Shambo były basista Vadera. Zespół zaczynął od Cold Wave i kończył też na Cold Wave nieco łagodniejszym. Poziomem spokojnie dorównywał Ziyo czy She, ale pozostał całkowicie nieznanym. Coż nie był podpięty pod żadną scene alternatywna i przepadł. Zarejestrowany koncert z poczatku 1990, to jeden z ostatnich, grał tam jeszcze Kafel (pierwszy zespół Katarzyny Nosowskiej i mój skromny dołujacy zespolik Czerwony Ptak). Czy znajdzie sie miejsce w Pana zasobach na to wideo, jakość jest jak na tamte czasy nawet dobra, dźwiek na dniach troche poprawie.

pozdrawiam karol


Londyn (1990)