Tie Break

Sprostowanie jakie nadesłał mi 01 paźdzernika 2010 roku, Janusz "Yanina" Iwański :

"grupę która przyjeła pod koniec 79r. nazwę "tie break" założyłem razem z krzysztofem majchrzakiem na początku 77r..
wiosną zaprośiliśmy do wspołpracy śp fleciste grzegorza chmieleckiego który grał z nammi do końca roku szkolnego 77
latem zaproszony dolącza do nas perkusista czesław łęk oraz saksofonista piotr leśniowski i tak kształtuje sie pierwszy sklad grupy.
w listopadzie 78r saksofoniste piotr leśniowskiego zastepuje antoni gralak na trąbce"

Pierwszy, krótkotrwały skład zespołu Tie Break zaczął się kształtować w 1979 roku. Kto dał impuls do wspólnego grania? Tego historia już nie rozstrzygnie. Ale na pewno budował grupę perkusista Czesław Łęk (już nieżyjący) oraz gitarzysta Janusz Iwański, znany dzisiaj pod artystycznym pseudonimem "Yanina". Do nich dołączył Krzysztof Majchrzak grający na gitarze basowej i wreszcie Antoni Gralak - "Ziut". Za miejsce prób i pierwszych występów muzycy mieli ówczesny klub Wakans. Duży koncert zagrali w kinie Relax - był to element przeglądu filmów inspirowanych twórczością Marka Hłaski. Kiedy w 1983 roku Krzysztof Majchrzak odszedł z zespołu, na jego miejsce zaproszony został zdolny kontrabasista, wówczas jeszcze student Akademii Muzycznej w Katowicach, Marcin Pospieszalski. Kilka lat później dołączył do niego brat Mateusz. Pierwszy skład Tie Breaku wystąpił w 1980 roku na Jazz Juniors i wygrał festiwal. W tym samym roku został laureatem festiwalu Jazz nad Odrą we Wrocławiu. Krytyka zaczęła pisać o objawieniu, ale dla zespołu znaczyło to, niestety, niewiele.


- Tak naprawdę Tie Break przebijał się zupełnie sam - wspomina Janusz "Yanina" Iwański.
- Pierwszy pomocną rękę wyciągnął do nas właśnie Tomek Stańko. Był naszym guru... Posłuchał nas i powiedział: robicie dobrą robotę, tak trzymać. Nie mógł nas zaangażować, ale jego pozytywna ocena wystarczyła. Umocniliśmy się w przekonaniu, że idziemy dobrą drogą. Mieliśmy po 20 lat, jeździliśmy i wygrywali festiwale, ale o nagraniu płyty długo nie było mowy. Mieliśmy fatalne układy z wszechwładnym wtedy Pagartem, który wręcz utrudniał nam załapanie się na imprezy międzynarodowe.
Na podstawie nagrań muzycy z Tie Breaku zostali zakwalifikowani do Leverkusen - festiwalu, o którym marzyło wiele uznanych zespołów. Formalne zaproszenie trafiło do Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego i Pagartu. Tie Break dowiedział się o nim półtora miesiąca po zakończeniu imprezy.Potem grali w Belgii. Organizator imprezy dostał wykaz zespołów od Pagartu - częstochowian w nim nie było. Wpadł jednak na pomysł, żeby jeździć po Polsce i samemu słuchać, co jest grane. Wreszcie usłyszał Tie Break w krakowskim klubie Jaszczury i zaprosił do Belgii. Ale wtedy perkusista nie dostał paszportu, więc udział zespołu w festiwalu stanął pod znakiem zapytania. Na szczęście belgijscy organizatorzy zapewnili na miejscu jednego z najlepszych tamtejszych perkusistów.Pierwsze profesjonalne nagrania częstochowianie mieli w Radiu Kraków, a to dzięki Antoniemu Krupie, który usłyszał ich na Jazz Juniors.
- W Polskich Nagraniach nie było dla nas miejsca - wspomina Yanina.
- Aż dyrektorem został Tomek Tłuczkiewicz, prezes PSJ. Od razu zaproponował nam płytę. Później z pnia Tie Break wyszły tak znakomite grupy jak Free Cooperation czy Young Power. Tie Breakowi cały czas towarzyszyła ironiczna metka: kapela z Częstochowy, ze świętego miasta, z prowincji...
Wiele czasu trzeba było, żeby udało się to odczarować. Dziś Tie Break jest legendą polskiego jazzu. Przez ćwierćwiecze przewinęli się przez zespół muzycy o znakomitych nazwiskach, z Tomaszem Stańką włącznie. Z grupą współpracowali m.in.: Stanisław Sojka, Jorgos Skolias, Andrzej Urny, Andrzej Ryszka, Zbigi "Uhuru" Brysiak.


Tie Break (1989)

http://www.megaupload.com/?d=XAARLC7H