środa, 27 czerwca 2007

Irek Dudek

Ur.1951 r. w Katowicach. Jako sześciolatek rozpoczął naukę gry na skrzypcach. Kiedy miał lat kilkanaście kolega podarował mu harmonijkę, z którą niebawem związał swą estradową działalność. Jej początki sięgają przełomu lat 60. i 70., kiedy to uczestniczył w próbach amatorskiej jeszcze wówczas formacji Silesian Blues Band. W 1972 r. na krótko związał się z działającą przy klubie "Jaszczury" w Krakowie grupą bluesową Hall (grał w niej m.in. gitarzysta Jarosław Śmietana), a następnie podjął współpracę z Wiślanami '69. Latem 1973 r. trafił do zespołu En Face Jerzego Grunwalda, na bazie którego stworzył swój pierwszy zespół Apokalipsa, działający regularnie w latach 1975-1977. W międzyczasie współpracował z grupą Breakout (1974: trasa koncertowa z okazji przyznania zespołowi "Złotej Płyty" za longplay Karate). Po rozwiązaniu Apokalipsy, jesienią 1977 r. wraz z Janem Janowskim sformował bluesowy duet Irjan, który - zmieniając kilkakrotnie skład - dotrwał do 1980 r.W 1981 r. zorganizował w Katowicach festiwal "Rawa Blues", który niebawem stał się najważniejszym z rodzimych przeglądów bluesowych. Podczas pierwszej edycji imprezy wystąpił z towarzyszeniem jazz-rockowej grupy Kwadrat. Rok później zaprezentował własny zespół Dudek Blues Band . Na III "Rawie Blues '83" zadebiutował z formacją o nazwie Sesja Bluesowa Ireneusza Dudka.


"Czemu zrobiłem big-band? Po prostu zauważyłem, że mi czegoś brakuje. Chciałem zagrać tak ,jak John Lee Hooker gra na gitarze, ale sam tak nie potrafię, wobec tego chcę, żeby mój big-band tak brzmiał. Uważam, że jest to w naszym kraju coś nowego i dla bluesa pożytecznego. A jeżeli w dodatku ludzie biją brawo, to znaczy, że jestem na dobrej drodze "- mówił I. Dudek w rozmowie z Andrzejem Matysikiem (Wciąż uczę się bluesa; "Jazz Forum" 98/1986 r.).

Zespół początkowo wykonywał standardy muzyki bluesowej, później poszerzył repertuar o kompozycje lidera śpiewane w języku angielskim.Podczas koncertu na KFPP w Opolu w 1983 r. w zespole wystąpili: I. Dudek (voc, hca, vi), Antymos Apostolis (g), Jan Błędowski (vi), K. Głuch (p), Andrzej Rusek (bg), Andrzej Ryszka (dr) oraz gościnnie Ryszard Riedel, który zaśpiewał utwór z repertuaru grupy Dżem "Abym mógł przed siebie iść". W sierpniu 1983 r. sesja zagrała na festiwalu w Jarocinie. 1984 r. grupa zaprezentowała się w programie TV "Muzyczne Forum". Obok Dudka stanęli wówczas na scenie: Andrzej Urny (g); A. Rusek (bg); R. Rękosiewicz (org), K. Głuch (p); J. Piotrowski (dr), wspomagani sekcją instrumentów dętych oraz zaproszonymi gośćmi: Jerzym Kawalcem (Krzak; bg) i J. Błędowskim (vi). Podczas jam-session w warszawskim klubie "Akwarium" wystąpił wspólnie z Januszem Muniakiem (sax) i Tomaszem Stańko (tp).
Po koncercie w "Akwarium" pod koniec 1985 r. Roman Rogowiecki pisał:
"Kapela rżnie standardy, Dudek śpiewa, finguje słowa, scatuje, tudzież dyryguje orkiestrą jak na lidera przystało. (...) każdy dźwięk wydobyty jest z feelingiem, bez pozerstwa, ta muzyka płynie z bluesowego serca całej ekipy".
Na początku 1984 r. I. Dudek zaskoczył i zaszokował bluesową publiczność swoim nowym wcieleniem w postaci grupy Shakin' Dudi, grającej humorystycznie ujęte utwory rock'n'rollowe i pastisze piosenek w manierze charakterystycznej dla muzyki młodzieżowej z początku lat 60.

"Wiele osób podejrzewa, że wymyśliłem Shakin' Dudiego, by na tym garbie przewieźć bluesa. A Shakin' Dudi powstał po to, aby się troszeczkę rozweselić, na przekór wszystkim poważnym smutasom na naszych estradach. A jeśli na moim koncercie ludzie oprócz "Ziuty" i "Za dziesięć 13-ta" słyszą kawałki bluesowe i przyjmują je równie gorąco, to może mnie to tylko cieszyć" - opowiadał w rozmowie z A. Matysikiem (Wciąż uczę się bluesa; "Jazz Forum" 1/1986).

Trzon Shakin' Dudiego tworzyli: I. Dudek (kompozycje, voc); Dariusz Dusza (teksty, g); J. Błędowski (sax); K. Głuch (p); A. Rusek (b) i M. Surzyn (dr). W pierwszym składzie perkusistą był Marek Czapelski, zaś wymiennie z A. Ruskiem kontrabas obsługiwał Wojciech "Jajco" Bruślik. Zespół istniał do końca 1986 r., pozostawiając po sobie album pod przewrotnym tytułem "Złota Płyta" i szereg popularnych przebojów: "Au sza la la la", "Ziuta", "Zastanów się co robisz", "To ty słodka", "Za dziesięć trzynasta". Kontynuatorem stylu Shakin' Dudiego była utworzona na jej bazie w grudniu 1986 r. grupa The Dudi's (z J. Piotrowskim na perkusji). Nawiązywała ona składem instrumentalnym i brzmieniem do stylistyki rock'n'rolla i rhythm'n'bluesa z połowy lat 60.Rock'n'rollowa odskocznia w zainteresowaniach I. Dudka nie osłabiła jego działalności na niwie bluesa. Na "Rawie Blues '85" przedstawił swój nowy, 14-osobowy Big Band Boogie: dynamiczną machinę, swingującą w rytmie boogie z 7-osobową sekcją instrumentów dętych.Nagrany w listopadzie 1985 r. album Irek Dudek No 1 był prezentacją działalności trzech formacji I. Dudka: Big Blues Bandu, Big Band Boogie i tria skrzypcowego Dudek-Błędowski-Gembalski. Zwieńczeniem artystycznej aktywności I. Dudka było zdobycie przez niego tytułu "Muzyka Roku 1985" w ankiecie pisma "Jazz Forum". Później skłonił się w stronę bardziej kameralnej formuły bluesa: koncertował solo, akompaniując sobie na gitarze akustycznej i harmonijce ustnej. Po 1988 r. Dudek znacznie ograniczył aktywność koncertową: sprawy rodzinne sprawiły, iż przez kilka następnych lat większość czasu spędzał w Holandii, ograniczając się tam do występów w klubach. W kraju pojawiał się regularnie jedynie na kolejnych edycjach "Rawy Blues". Pod koniec 1989 r. Dudek uległ ciężkiemu wypadkowi samochodowemu, który na wiele miesięcy wykluczył go z czynnego życia estradowego. Powrócił na scenę ze swym Big Bandem Boogie podczas "Rawy Blues '90". Rok później w tym samym miejscu wystąpił jako solista.W 1992 r. został jedynym organizatorem festiwalu "Rawa Blues". Tamże rok później przedstawił swe nowe sceniczne przedsięwzięcie - Irek Dudek Symphonic Blues, w którym tradycyjny skład zespołu poszerzono o rozbudowaną sekcję smyczkową orkiestry kameralnej. Wraz z Irek Dudek Symphonic Blues 14.04.1994 r. wystąpił w niemieckiej stacji WDR w cyklu "Subway Jazz". Efektem koncertu w Kolonii była płyta Live in Subway oraz kolejne trasy po Austrii, Niemczech i Holandii . Za osiągnięcia na polu popularyzacji bluesa w 1995 r. program III PR uhonorował go nagrodą im. Marii Jurkowskiej.

Wiosna 1996 r. zapisała się w działalności I. Dudka występami na zagranicznych festiwalach: "Rhythm & Blues Night" w Groningen, "Blue Monday" we Freibergu, "Rother Bluestage". Po tym ostatnim tamtejsza prasa pisała:
"Sensacją piątych Dni Bluesowych w Roth był występ orkiestry Symphonic Blues Polaka Irka Dudka. (...) Dudek zafascynował swoim wizjonerskim projektem zespołu bluesowego, uzupełnionego o kompletną orkiestrę smyczkową, tworząc symbiozę między muzyką bluesową a polską melancholią. Ta nowa droga poszukiwań twórczych, jedyna w swoim rodzaju w bluesie, została owacyjnie przyjęta przez festiwalową publiczność".
Dudek gra do dzisiaj i nie zwalnia tempa swojej muzycznej maszyny.Jest nie tylko muzykiem, kompozytorem ale i animatorem ruchu muzycznego. I tylko szkoda, że jego prawie czterdziestoletnia kariera na muzycznej scenie udokumetowana jest tylko paroma albumami. Jak na ironie, to co miało być jednorazowym projektem (Shakin' Dudi) ,odskocznią od bluesa, stało sie jego najbardziej rozpoznawalnym wcieleniem , a rzeczy ambitniejsze, które tworzył całe życie przechodziły bez echa i były znane tylko wąskiemu gronu zagorzałych fanów.



Shakin' Dudi-Złota Płyta (1985)



01. Stany Lękowe
02. O Ogień Bój
03. Pornografia
04. Otwórz Oczka
05. Zastanów Się Co Robisz
06. To Ty Słodka
07. Och Ziuta
08. Za Dziesięć Trzynasta
09. Au Sza La La
10. Super Gwiazda
11. Kaptur
12. Opakowanie
13. Codzienny Aerobic


http://rapidshare.com/files/30628875/Shakin_Dudi_-_Zlota_Plyta.zip

Ireneusz Dudek - Bands of 80's (1991)



1.Ou szalala
2.Oh, Ziuta
3.Za dziesiec minut trzynasta
4.To Ty slodka
5.Zastanow sie co robisz
6.Sygnal I
7.J.Z.
8.U biednych
9.Wykonaj to wlasnorecznie
10.Byle co, byle jak
11.Straight Blues
12.A jezeli moj dobry Boze...
13.Kameralny blues
14.Woke-Up This Morning
15.From Alojz To Alex
16.Boogie Dudi
17.Something Must Have Change






Irek Dudek Symhonic Blues - A New Vision of Blues (1994)






9 komentarzy:

Anonimowy pisze...

A może by tak z innej beczki - Ziyo i płyta "Ziyo"...

Piotr K. pisze...

Cierpliwosci.Album mam i niedlugo tu bedzie.

Anonimowy pisze...

Oj nie tak, Panowie nie tak!

Te słowa byly w czasach szkolnych ,,kultowe",często tak mówiliśmy jak coś ,,żle poszło" :>

ROb.

PS. Nie loguję się, bo mi się dzisiaj nie chce :)

Pan Steeva pisze...

Angielskie tłumaczenie twojego opisu Dudek jest na mojej stronie bloga http://englishwarsaw.blogspot.com/. Proszę wytnij i wklej to do twojej własnej strony jeżeli chcesz.

Shakin' Dudi brzmi wielki - lepiej niż angielska rock and roll grupy taki jak Sha Waddy Waddy od tego samego czasu.

Anonimowy pisze...

dudek rules!

Anonimowy pisze...

A może tak dałoby się odświeżyć linki do albumów Dudka....?

Anonimowy pisze...

Proszę o reupload, Dziękuje

Anonimowy pisze...

Bardzo prosze o Shakin Dudi pierwsza plyte. Bardzo.

Anonimowy pisze...

Brakuje na wznowiach Złotej płyty utworu Parab dab bua.

"Kiedy byłem małolatem rock n roll już rzadził światem....
Pierwszy koncert nieudany graliśmy do pustej ściany
Drugi koncert trochę lepszy przed stodołą na powietrzu."

Wersje zamieszczone na wydaniu winylowym jak i na wznowieniach na CD utworów, Au szla lala i zastanów się co robisz sąwersjami innymi niż te które ukazały się na singli. Wersje singlowe były grane w radio i to one stały się przebojami.

Tak gwoli informacji. :)


PS: mocno niekompletny ten Dudek :)